Onze selectiecriteria
Ben je gepassioneerd door de nachtelijke hemel? Vind je kijken naar de sterren, de maan en de planeten interessant, ontspannend of opwindend? En met het blote oog kijken is voor jou gewoon niet genoeg? Dan kan een telescoop precies de juiste keuze voor je zijn!
In onze telescoop test 2023 hebben we gedetailleerde achtergrondinformatie over telescopen verzameld en veel gestelde vragen beantwoord. Bovendien stellen we verschillende soorten telescopen meer gedetailleerd voor en leggen we de criteria uit waarop je moet letten bij het kopen van een telescoop.
De belangrijkste feiten in het kort
- Het gebruik van een telescoop maakt het mogelijk om zowel heldere hemellichamen, zoals planeten en manen, als donkere hemellichamen, zoals melkwegstelsels en nevels, waar te nemen.
- Afhankelijk van de constructie wordt onderscheid gemaakt tussen brekingstelescopen, spiegeltelescopen en spiegeltelescopen. Ongeacht het type worden deze telescopen door verschillende fabrikanten in alle maten en uitvoeringen gemaakt.
- Lens-telescopen zijn bijzonder geschikt voor beginners, omdat ze door hun gesloten bouw heel gemakkelijk te onderhouden zijn. Bovendien hoeft de telescoop niet opnieuw afgesteld te worden als hij uitgelijnd is.
Telescoop: Onze selectie
Gids: Vragen die je jezelf moet stellen voor je een telescoop koopt
Hoeveel kosten brekingstelescopen, spiegeltelescopen en telescopen met spiegelende lenzen?
Zoals bij veel technische apparaten die geslepen optiek of spiegels en ingewikkeld bewerkte materialen gebruiken, zijn er ook erg dure exemplaren voor vakmensen en deskundigen. Deze telescopen kunnen ruim boven de € 10.000 opbrengen.
Katadioptrische telescopen behoren tot de duurste telescopen, afhankelijk van grootte en brandpuntsafstand. Een voorbeeld van een relatief goedkope Schmidt-Cassegrain spiegeltelescoop met een lange brandpuntsafstand is de Celestron NexStar 8SE.
Een refractor is meestal duurder dan een reflector omdat het veel meer kost om een optische lens te maken dan een spiegel. Daarom valt een telescoop met lensconstructie die een lange brandpuntsafstand kan hebben meteen op in de prijs.
Reflectoren zijn de goedkoopste telescopen door hun constructie met alleen een spiegel. Een zeer goedkope en populaire telescoop met spiegelconstructie is de Celestron FirstScope 76 telescoop, die ook de winnaar is in onze vergelijkingstest.
| Constructie | Prijs |
|---|---|
| Lens telescoop | ab ca. 50-75 euro |
| Spiegeltelescoop | ab ca. 75-100 euro |
| Spiegellens telescoop | ab ca. 250-300 euro |
Welke accessoires moet ik voor mijn telescoop kopen?
- Polariserend filter
- Zonnefilter
- Nebula filter
- Kleurenfilter
- Oculairen
Een polarisatiefilter is geschikt voor het waarnemen van bijzonder heldere hemellichamen. Deze kan traploos ingesteld worden, net als de versie voor camera’s, en regelt de intensiteit van de weerkaatsing van de zon. Hiermee kunnen voorwerpen naar wens verduisterd worden en dit is een grote hulp bij bijzonder heldere telescopen zoals de refractor.
Nebula filters versterken contrasten en maken, zoals de naam al zegt, nauwkeurige waarneming van planetaire nevels mogelijk. Door de contrasten te versterken, kunnen deze filters ook gebruikt worden tegen storend omgevingslicht en lichtsmog.
Planeten zijn het best te bekijken met kleurenfilters. Zo zorgt een oranje kleurenfilter er bijvoorbeeld voor dat blauwachtige verkleuringen door de aardatmosfeer worden tegengehouden. Bij rode planeten, zoals Mars of Venus, zijn details dus veel beter zichtbaar.
Oculairen zijn er in veel verschillende uitvoeringen. De termen gezichtsveld, brandpuntsafstand en centimeters spelen een grote rol. Het gezichtsveld geeft in graden aan hoe groot het gezichtsveld lijkt. De brandpuntsafstand geeft aan hoe groot mijn voorwerp is als het geobserveerd wordt. In principe geldt de vuistregel: hoe korter de brandpuntsafstand, hoe hoger de vergroting. De inch geeft eenvoudig aan hoe groot de poort voor de telescoop is.
Een goede uitrusting bestaat uit verschillende oculairen en verschillende filters. Omdat deze, afhankelijk van het model, erg duur zijn, is een startersset aan te bevelen, vooral voor beginners in hobby-astronomie. Zo’n kit bevat verschillende oculairen en filters voor verschillend gebruik en biedt een goed gesorteerde keuze aan accessoires.
Wist je dat je aan de nachtelijke hemel tot 3000 sterren kunt zien?
Of je al deze sterren kunt zien, hangt echter van een paar factoren af.
Allereerst kan de natuurlijke horizon van de Aarde je zicht op de nachtelijke hemel beperken. In steden kun je ook maar een paar sterren zien door de “lichtvervuiling” van de stad.
Er zijn ook fysiologische beperkingen. Kinderen hebben nog grotere pupillen dan volwassenen en kunnen daardoor meer licht opvangen. Daardoor zien ze sterren beter. Andere beïnvloedende factoren kunnen vermoeidheid zijn, persoonlijk aanpassingsvermogen aan duisternis of alcoholgebruik.
Hoe werkt een optische telescoop?
Het is belangrijk te vermelden dat optische telescopen alleen gebruikt kunnen worden voor het waarnemen van astronomische objecten als de nacht helder is. De reden hiervoor is dat deze telescopen alleen het voor het menselijk oog zichtbare licht kunnen afbeelden.
In principe kan elke telescoop die geschikt is voor aardse waarneming gebruikt worden voor nat uurobservatie.
Hoe zet je een telescoop op?
Bij veel brekingstelescopen en spiegeltelescopen wordt een statief geleverd. Is dit niet het geval, of worden er hogere eisen aan het statief gesteld, dan is er de mogelijkheid telescoopstatieven van aluminium, koolstof of roestvast staal in alle maten te kopen.
Het is belangrijk op te merken dat een telescoopstatief niet noodzakelijk een statief voor een telescoop is. Het is belangrijk de productinformatie zorgvuldig te lezen, want er kan verwarring ontstaan. Onder een telescopisch statief wordt vaak verstaan een statief met een telescopische functie. Dit betekent dat de poten van het statief op elke gewenste lengte kunnen worden ingesteld.
Wist je dat de grootste telescoop ter wereld in Chili staat?
De grootste telescoop is momenteel in aanbouw. Het ligt in de Atacama woestijn in Chili en zal naar verwachting in 2024 operationeel zijn. Volgens de Europese Zuidelijke Sterrenwacht zou het de mensheid revolutionaire inzichten kunnen verschaffen.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen een azimutale en een parallactische montering. De azimutale montering is bijzonder geschikt voor beginners, want de telescoop kan in deze montering naar elke gewenste stationaire positie geleid worden.
Met de parallactische montering moet de telescoop uitgelijnd worden op Polaris. Dan kan de telescoop worden meegevoerd door de cirkelvormige beweging van de sterren zonder extra bijstelling. Voorbeelden van telescopen met een parallactische montering zijn de Bresser Pluto 114/500 EQ en de Celestron AstroMaster 130EQ.
Hoe maak je telescopen schoon?
Bovendien kunnen oppervlakken zoals lenzen en spiegels gemakkelijker schoongemaakt worden met microvezeldoekjes, want die zijn erg gevoelig voor krassen. Hier moet echter vermeld worden dat het reinigen van optische oppervlakken met de juiste deskundigheid moet gebeuren. Professionele reiniging van lenzen en spiegels kan gedaan worden in gespecialiseerde winkels.
Hoe gebruik je een telescoop?
Bij het waarnemen door het oculair van de telescoop moeten beide ogen open zijn. Het passieve oog mag niet gesloten worden, want kleine spiertrekkingen doen het beeld wazig lijken. Zeer donkere voorwerpen daarentegen kunnen beter door indirect zicht waargenomen worden. Daartoe moet de waarnemer vlak langs het voorwerp kijken om het helderder te doen lijken.
Het veranderen van de plaats van de telescoop van binnen naar buiten kan scherpstelproblemen veroorzaken. Zowel refracterende telescopen als spiegeltelescopen hebben tot een half uur nodig om zich aan te passen aan de temperatuur van de omgeving, afhankelijk van hun grootte en de temperatuursverandering. Pas als de telescoop aan de temperatuur gewend is geraakt, moet het brandpunt opnieuw worden afgesteld.
Welke telescoop is geschikt voor welk doel?
Een refractor, bijvoorbeeld, is bijzonder geschikt voor het waarnemen van heldere hemellichamen, zoals planeten en hun manen, vanwege de grotere contrastomvang. De gesloten constructie is ook erg praktisch, want ze maakt de telescoop geschikt voor mobiel gebruik.
De natuurgetrouwe kleurweergave van een reflector is daarentegen het meest geschikt voor het waarnemen van melkwegstelsels en nevels. In tegenstelling tot de lensconstructie is de spiegelconstructie heel licht, waarbij de open constructie ook meer schoonmaakwerk voor de gebruiker betekent.
Een catadioptrische telescoop daarentegen is door zijn vormgeving zeer mobiel en veelzijdig. Hij is zeer geschikt voor astrofotografie en is veel gemakkelijker mee te nemen door zijn ruimtebesparende ontwerp. Hybride telescopen hebben de neiging duurder te zijn dan refractors en reflectors.
Of het nu gaat om maan, planeten, sterren of nevels: elke telescoop biedt verschillende gebruiksmogelijkheden met zijn voor- en nadelen.
Welke telescoop is geschikt voor beginners en kinderen?
Een refractor is daarom het meest geschikt voor beginners en kinderen. Door hun gesloten constructie zijn telescopen veilig voor stof en dus heel gemakkelijk schoon te maken. De telescoop is ook al vooraf afgesteld, wat een doorslaggevend voordeel is ten opzichte van een reflector.
De eerste successen met de telescoop kunnen ook snel geboekt worden, want een refractor is ideaal voor het waarnemen van planeten en manen.
Welke telescoop is geschikt voor de stad?
Het is moeilijk om in de stad sterren, nevels en melkwegstelsels waar te nemen, omdat ze bijna onzichtbaar zijn door het omgevingslicht van de omringende huizen. Voor planeten en manen is deze omstandigheid te verwaarlozen, want deze hemellichamen zijn nog helder genoeg.
Daarom is hier een refractor aan te bevelen, want die kan beelden met een hoog contrast geven. Met een reflector- of catadioptrische telescoop gaat veel licht verloren door de constructie en is daarom niet aan te bevelen voor in de stad.
Besluit: Welke soorten telescopen zijn er en welke is geschikt voor jou?
- Brekingstelescoop
- Reflecterende telescoop
- Reflectortelescoop
Door hun constructie zijn de respectieve werkingen van deze soorten telescopen verschillend. Er zijn dus voordelen en nadelen aan elk van deze soorten constructie. Afhankelijk van het doel en de voorkeur is de ene of de andere telescoop geschikter.
In het volgende gedeelte worden kort de verschillen tussen de diverse bouwsoorten uitgelegd, zodat je zelf kunt beslissen welke telescoop voor jou geschikt is. Het beschrijft ook de voor- en nadelen van elk type telescoop.
Hoe werkt een brekingstelescoop en wat zijn de voordelen en nadelen ervan?
Het grote voordeel van dit type telescoop is het vooraf ingestelde brandpunt van de constructie. Dit betekent dat de telescoop meteen klaar is voor gebruik en niet voor elk gebruik opnieuw afgesteld hoeft te worden. Het lensontwerp zorgt ook voor contrastrijke beelden.
Een brekingstelescoop is de klassieke telescoop. Het beeld ontstaat door breking van het invallende licht met behulp van een gebogen glazen ruit, zodat verre voorwerpen groter lijken. Vanwege de breking van het licht die de vergroting tot stand brengt, wordt de brekingstelescoop ook wel een refractor genoemd.
Afhankelijk van het constructieprincipe wordt onderscheid gemaakt tussen de Galileïsche telescoop (Nederlandse telescoop) en de Kepler telescoop (astronomische telescoop). De Nederlandse telescoop gebruikt één convexe en één concave lens, terwijl de astronomische telescoop twee convexe lenzen gebruikt.
Het belangrijkste verschil zit alleen in de bundelweg van het invallende licht. Terwijl de Galileïsche telescoop een rechtopstaand beeld presenteerde, presenteerden de eerste Kepler telescopen een 180° gedraaid beeld. Dit probleem kan opgelost worden met een lens, prisma’s of extra spiegels.
Hoe werkt een spiegeltelescoop en wat zijn de voordelen en nadelen ervan?
Een telescoop van dit type is uniek in zijn beeldweergave. De spiegelvormgeving maakt het mogelijk het hele kleurenspectrum van het licht op te vangen, wat heldere en verzadigde beelden oplevert.
Een spiegeltelescoop is een telescoop die een beeld produceert met behulp van een spiegelsysteem. Het invallende licht wordt met behulp van een gebogen primaire spiegel weerkaatst op een zogenaamde secundaire spiegel, waardoor een vergroting ontstaat. Vanwege de resulterende weerkaatsing van het licht wordt de spiegeltelescoop ook wel een reflector genoemd.
Alle bekende constructievormen gaan terug op James Gregory, Laurent Cassegrain en Isaac Newton. Vooral de Newton telescoop en de Cassegrain telescoop komen veel voor. Moderne reflectoren zoals de Dobsonian of de Schiefspiegler zijn verdere ontwikkelingen van deze prototypen en zijn erg populair op het gebied van de hobby-astronomie voor het waarnemen van heldere hemellichamen zoals de Zon en de Maan.
Hoe werkt een spiegeltelescoop en wat zijn de voordelen en nadelen ervan?
De combinatie van spiegels en lenzen maakt de spiegeltelescoop tot een zeer goede allrounder. Sferische aberraties kunnen zo veel mogelijk vermeden worden en de contrastomvang van de beelden wordt vergroot door de plaatsing van lenzen.
De spiegel-lens telescoop is een hybride tussen een refractor en een reflector telescoop en is de modernste van de drie soorten. Hij wordt ook wel een catadioptrische telescoop genoemd. Hij combineert zowel lenzen als spiegels in zijn constructie en is ook populair voor astrofotografie.
De twee bekendste en meest gebouwde hybride telescopen zijn de Schmidt-Cassegrain en de Maksutov-Cassegrain telescopen. Deze spiegellens telescopen verschillen slechts marginaal in hun constructie. Het enige verschil is te zien in de vorm van de corrigerende lens aan het uiteinde van de telescoop, want de Maksutov-Cassegrain telescoop gebruikt een meer gebogen lens dan de Schmidt-Cassegrain telescoop.
Koopcriteria: Je kunt telescopen vergelijken en evalueren met behulp van deze factoren
Dit hoofdstuk beschrijft de belangrijkste factoren die je kunt gebruiken om zowel refractors als reflectors en catadioptrische telescopen te vergelijken en te evalueren.
De volgende criteria helpen je de juiste telescoop voor je te vinden, zodat je aankoopbeslissing gemakkelijker wordt
- Verwerking
- Item gewicht
- Telescoopopening
- Brandpuntsafstand
- Brandpuntsverhouding
- Oculair vergroting
- Oculair aansluiting
- Montagetype
In de volgende hoofdstukken worden de afzonderlijke categorieën meer in detail beschreven. Je kunt dan zelf beslissen hoe deze vergelijkingscriteria ingedeeld moeten worden.
Bewerking
Of het nu om een spiegel of een lens gaat: De afwerking van de telescoop is van doorslaggevend belang voor de kwaliteit van de resultaten. Alleen zuiver bewerkte optiek in de telescoop levert ook de beste beelden op voor de waarnemer.
Dit betekent dat je niet aan het verkeerde eind moet opslaan. Natuurlijk moet de telescoop binnen de prijsklasse liggen, maar goedkoop bewerkte telescopen kunnen geen goede resultaten geven. Daarom moeten beginners vooral letten op de prijs-prestatie verhouding.
Als het op vakmanschap aankomt, moeten optische en mechanische onderdelen zuiver verwerkt en vakkundig geïnstalleerd worden. Lenzen en spiegels moeten correct geslepen zijn om onjuiste beeldvorming te voorkomen. Als ze verkeerd geslepen zijn, kunnen astigmatismen ontstaan wanneer lichtstralen bijvoorbeeld onder een hoek invallen, waardoor langgerekte vervorming van de beelden ontstaat.
Bij goedkopere telescopen worden in de mechanica vaak vaker kunststof onderdelen gebruikt, die ten koste gaan van de kwaliteit door hun geringere belastbaarheid. Een goed gemaakte telescoop moet daarom heel weinig plastic bevatten. Hetzelfde geldt voor accessoires zoals statieven, filters en oculairen.
Alvorens een definitieve aankoopbeslissing te nemen, is het raadzaam advies in te winnen bij een gespecialiseerde handel aar.
Bovendien kunnen objectieve beoordelingen in testrapporten en klantenbeoordelingen je helpen een beslissing te nemen.
Voorwerpgewicht
Het gewicht van de telescoop is alleen van groter belang als je je telescoop liever mobiel dan stationair hebt. Als de telescoop die je zoekt als draagbaar werktuig gebruikt gaat worden, moet je vóór de aankoop ook het gewicht van het voorwerp in overweging nemen.
Een zware telescoop zoals de Celestron AstroMaster 130EQ is eerder ongeschikt voor mobiel gebruik, terwijl een lichte telescoop zoals de Orion GoScope II 70mm geschikt is voor zowel mobiel als stationair gebruik.
Het gewicht hangt af van het type telescoop en de grootte en soort van de gebruikte optiek. Zoals reeds in het gidsgedeelte uitgelegd, zijn lenzenstelsels zwaarder dan spiegelsystemen voor dezelfde afmetingen. Een refractor is daarom altijd zwaarder dan een reflector en een catadioptrische telescoop.
Het kan ook gebeuren dat goedkopere telescopen lichter zijn door de plastic onderdelen in de constructie. Toch hoeft de kwaliteit niet te lijden onder de mobiliteit, want een onzuivere verwerking van de mechanica in de telescoop zorgt voor verminderingen in de beeldkwaliteit.
Telescoopopening
Het oplossend vermogen is sterk afhankelijk van de grootte van de telescoopopening. Een telescoop met een hoge resolutie kan twee dicht bij elkaar liggende punten, zoals sterren, afzonderlijk weergeven.
Afhankelijk van de vormgeving verwijst de telescoopopening naar de diameter van het objectief of van de primaire spiegel. Hoe groter de telescoopopenopening in verhouding tot de brandpuntsafstand, hoe hoger de lichtintensiteit en de kracht van de telescoop.
Dit betekent dat de optiek in staat is zelfs kleine details af te beelden. Vooral melkwegstelsels en galactische nevels kunnen beter worden waargenomen met een grote telescoopopening, omdat het oplossend vermogen veel groter is. Dit wordt ook wel boogseconden genoemd. Dit is echter eerder een theoretische dan een praktisch overdraagbare waarde.
Door onrust en turbulentie in de lucht van de aardatmosfeer is de maximumwaarde beperkt tot één boogseconde. Sommige fabrikanten adverteren niettemin waarden van minder dan één boogseconde.
Brandpuntsafstand
De vuistregel is: hoe groter de brandpuntsafstand, hoe kleiner het gezichtsveld en hoe scherper het beeld bij vergroting. Hoe kleiner de brandpuntsafstand, hoe groter het gezichtsveld en hoe minder scherp het beeld bij vergroting.
De afstand waarop de invallende lichtstralen door de optiek worden gericht, bepaalt de grootte van de brandpuntsafstand. Daarom moeten telescopen met een langere brandpuntsafstand langer gebouwd worden. De plaats van het brandpunt is bij refractors, reflectors en catadioptrische telescopen vóór het oculair.
Met een telescoop die een lagere brandpuntsafstand heeft, zoals de Orbinar Telescoop 400/70, kan een groot deel van de hemel geobserveerd worden. Het nadeel is bij het waarnemen van afzonderlijke hemellichamen, zoals planeten en manen, want die worden veel minder duidelijk in beeld gebracht.
Een telescoop met een lange brandpuntsafstand, zoals de Bresser Arcturus 60/700 AZ, kan afzonderlijke objecten aan de hemel duidelijker tonen, maar hij is wat moeilijker te bedienen omdat het gezichtsveld beperkter is met een langere brandpuntsafstand. Dit maakt het waarnemen van sterrenstelsels en nevels onhandig bij een sterke brandpuntsafstand.
Brandpuntsverhouding
De brandpuntsverhouding is de verhouding tussen de brandpuntsafstand en de telescoopopening van de telescoop. Afhankelijk van de grootte van dit getal is de telescoop snel of langzaam.
De waarde wordt berekend door de brandpuntsafstand te delen door de telescoopopening. Bijvoorbeeld, als de brandpuntsafstand van de telescoop 900 mm is en het diafragma van de telescoop 90 mm, dan is de verhouding f/10.
In de astrofotografie wordt dit snelle of langzame optiek genoemd. Met een lage brandpuntsafstand van f/9, bijvoorbeeld, is een lange belichtingstijd nodig voor donkere voorwerpen. Een verhouding van f/4, daarentegen, is een zeer snelle en snelle optiek. De firma Celestron maakt enkele bijzonder snelle telescopen.
Oculairvergroting
Als je de brandpuntsafstand van de telescoop deelt door de brandpuntsafstand van het gebruikte oculair, krijg je de maximale vergroting van de telescoop. Zo krijg je, met een telescoop brandpuntsafstand van 900 mm en een oculair brandpuntsafstand van 10 mm, een vergroting van 90 maal. Deze vergroting kan naar wens vergroot of verkleind worden, afhankelijk van de brandpuntsafstand van het oculair.
Maar bij het waarnemen van hemellichamen met vergroting wordt ook de luchtwerveling van de aardatmosfeer die zich in het gezichtsveld bevindt, uitvergroot. Daarom moet ook de maximaal bruikbare vergroting in acht genomen worden.
Door de maximaal bruikbare vergroting in de gaten te houden, kan onscherpte in het beeld vermeden worden. Dit wordt berekend uit de telescoopopening en komt overeen met tweemaal deze hoeveelheid. Met een telescoopopening van 50 mm is daarom een vergroting van 100x aan te bevelen.
Oculairaansluiting
Om te voorkomen dat je de verkeerde oculairen voor de telescoop koopt, moet je rekening houden met de oculairaansluiting.
In de meeste gevallen is dit echter 1.25″ en standaard gemonteerd op de meeste telescopen in deze maat. Er is echter één uitzondering: telescopen met een grote telescoopopening kunnen ook een 2″ aansluiting hebben.
Oculairen met een 2″ aansluiting zijn meestal zwaarder en duurder dan oculairen die alleen een 1.25″ aansluiting hebben. Ze hebben echter het voordeel dat daardoor het gezichtsveld van een telescoop met een lange brandpuntsafstand, en dus het beeld, veel groter wordt.
Oculairen met deze afmetingen hebben de voorkeur voor het waarnemen van objecten aan de zogenaamde diepe hemel. Dit zijn donkere hemellichamen, zoals sterrenstelsels en nevels. Het vergrote gezichtsveld kan deze objecten in hun volle omvang tonen, wat het zoeken naar hemellichamen aan de nachtelijke hemel vergemakkelijkt.
Type montering
Bij statieven wordt onderscheid gemaakt tussen een azimutale en een parallactische montering. Het hangt van je voorkeur en ervaring af welk montuur voor jou het beste is.
Terwijl een azimutale montering bijzonder geschikt is voor beginners en kinderen, vereist de parallactische montering wat meer oefening. Het wordt steeds meer gebruikt door ervaren astronomen en hobby-astronomen.
Als je een voorwerp langere tijd observeert, moet een telescoop met een azimutale montering altijd opnieuw uitgelijnd worden. De eerste afstelling van de parallactische montering duurt langer, maar het maakt de latere waarneming gemakkelijker omdat de telescoop meebewogen kan worden op basis van de beweging van de sterren.
Over de precieze functies van azimutale en parallactische monteringen en hun voor- en nadelen kun je meer lezen in de gids in het hoofdstuk “Hoe stel je een telescoop op”.
Interessante feiten over telescopen
Wanneer werden de eerste telescopen gebouwd?
De uitvinding van de telescoop is terug te voeren op de Nederlandse brillenmaker Hans Lippershey, die in 1608 de eerste brekingstelescoop ontwikkelde.
De eerste refractor voor astronomische doeleinden werd het jaar daarop uitgevonden door Galileo Galilei. Hoewel de constructie ervan nog heel eenvoudig was, kon Galileo al kraters, ravijnen en bergen op het oppervlak van de maan herkennen. Rond 1611 ontwikkelde Johannes Kepler zijn eigen telescoop, die tegenwoordig bekend staat als de Kepler telescoop.
De eerste spiegeltelescoop werd rond 1680 door Isaac Newton ontwikkeld. De reflector was het antwoord op het probleem van chromatische aberraties van brekingstelescopen, dat pas later kon worden weggewerkt door meer uitgewerkte lenssneden te gebruiken. In 1722 werd de reflector verder ontwikkeld door John Hadley. Hij bouwde een telescoop met een parabolische spiegel om optische onscherpte op te heffen.
Pas in 1930 slaagde de astronoom Bernhard Schmidt erin een telescoop met lenzen en spiegels te ontwerpen. Deze hybride werd oorspronkelijk alleen voor astrofotografie gebruikt, want in het oorspronkelijke ontwerp was geen oculair ingebouwd. Daartoe werd een folie direct op het brandpunt van de primaire spiegel gelegd.
Wat is de grootste telescoop ter wereld?
Telescopen voor thuis bieden tegenwoordig behoorlijk goede kwaliteit. Sommige sterrenbeelden in de ruimte kunnen echter alleen met een grotere telescoop worden waargenomen. Als je nog meer geïnteresseerd bent in de mysteries van de ruimte, kun je de grootste telescopen ter wereld bezoeken.
| Locatie | Name | Beschrijving |
|---|---|---|
| Mount Graham, Arizona, USA | Grote Binoculaire Telescoop (LBT) | De LBT is momenteel de grootste optische telescoop ter wereld en staat op de 3267 meter hoge Mount Graham. Hij heeft twee afzonderlijke spiegels op een gemeenschappelijke steun, waardoor hij een diameter van 11,8 meter heeft. |
| Roque de los Muchachos, La Palma, Spanje | Gran Telescopio Canarias (GTC) | Met een totale diameter van 10,4 meter is de GTC de op een na grootste telescoop ter wereld. Hij bestaat uit 36 zeshoekige spiegelelementen |
| Mauna Kea Observatory, Hawaii, USA | Keck I en Keck II | De twee identieke telescopen hebben elk een diameter van 10 meter en staan op de 4000 m hoge slapende vulkaan Mauna Kea. Elk bestaat uit 36 zeshoekige spiegelelementen. |
| Karoo Plateau, Zuid-Afrikaa | Southern African Large Telescope (SALT) | De SALT staat op een van ‘s werelds donkerste plaatsen. De primaire spiegel heeft een diameter van 9 - 10 m, waarmee hij de op vier na grootste telescoop ter wereld is. |
De grootste optische telescoop van Duitsland staat bij de Thüringer Staatssterrenwacht in Tautenburg. Hoewel hij pas 83ste staat in een internationale vergelijking van afmetingen, zijn er al verschillende exoplaneten en zogenaamde “bruine dwergen” mee ontdekt.
Hoe vind ik planeten en sterrenstelsels?
De snelste manier om je weg te vinden aan de nachtelijke hemel is met behulp van sterrenkaarten de precieze positie van de gewenste hemellichamen te bepalen.
Deze kaarten zijn erg populair in de hobby-astronomie, omdat de precieze positie van de te observeren planeten of manen er handig en betrouwbaar mee kan worden weergegeven. Interactieve sterrenkaarten zijn ook in grote aantallen op het Internet te vinden. Door informatie in te voeren, zoals de plaats en de gewenste tijd, kan een gepersonaliseerde sterrenkaart gemaakt worden.
Beeldbron: Claudio Ventrella / 123RF.com
Waarom kun je me vertrouwen?
Gerelateerde artikelen
